Taboe. Ik was 1 van de 1,5 miljoen kijkers die keek naar
de eerste uitzending van 'taboe'. Normaal ben ik niet zo'n fan van zulke
stand-upcomedians, tijdens het zappen blijf ik nooit steken bij zo'n show geef mij maar een goeie film of serie. Ik geef toe ik werd pas fan van Philippe Geubels toen ik hem bezig zag en hoorde in de slimste mens, ja sindsdien
heeft hij wel iets. De week voor het programma uitgezonden werd, zag ik een
kort filmpje, zalig vond ik het, in tegenstelling tot sommige commentaren in de
krant keek ik er 'als persoon met een beperking' naar uit naar Geubels en z'n
programma 'taboe'. Grappen maken over iemand met een beperking, ik was enorm
benieuwd. Ik moet eerlijk zijn, ik heb het al eens mee gemaakt. Je weet wel er zit in je gezelschap een grappenmaker die de éne mop na de
andere verteld, over vreemden, West-Vlamingen, Limburgers, een blinde, een dove, z'n
schoonmoeder enz. tot er plots een mop komt over 'er waren eens twee spasten'
terwijl iedereen plat ligt van het lachen en de moppen verteller er naarstig
spastische bewegingen bij maakt. Mijn lach word iets minder dan vijf minuten
geleden toen het nog over de West-Vlaming, Limburger, een blinde, een dove, vreemde of schoonmoeder ging, want plots word
er gelachen met 'mijn handicap'. Er wordt natuurlijk niet specifiek met mij
gelachen maar ik voel me wel aangesproken. K'weet niet, het voelt altijd een
beetje dubbel en plots anders. Als de mop over iemand in een rolstoel gaat heb ik dat gevoel niet maar als het over 'spasticiteit' gaat voel ik me ongemakkelijk. Ik ben daar eerlijk in, die spasmes dat is iets waar je niets kan tegen beginnen alleen wachten tot het schokken over is, behoorlijk frustrerend en ja het is ook wel iets waarvoor ik beschaamd ben als ik het heb in het bij zijn van andere mensen, vandaar dat ik denk dat daarom moppen over 'spasten' voor mij niet leuk zijn om te horen.
Ik vroeg me af of ik tijdens het programma ook af en toe dat ambetante gevoel zou hebben. Zou ik er blij van worden of zou ik er een knoop in m'n maag van krijgen? Ik kan alleen maar zeggen: proficiat Philippe! Ik vind het één van de betere programma's ooit. Vooral in de eerste aflevering over 'personen met een beperking' was er zo veel herkenbaar! Zoals toen Geubels vertelde over hoe de meeste mensen aan de begeleider van de rolstoelgebruiker vragen 'hoe is het nu met haar/hem'? Hilarisch toch hoe hij dat vertelde?! En met z'n typisch stemmetje...
Het deed me trouwens denken aan een blogpost dat ik eens schreef over wat mensen allemaal zeggen tegen iemand met een beperking, lees hem nog eens hier. Ik vind het echt een programma waar met 'een lach en een traan' van toepassing is. Het verhaal van de personen die mee doen word mooi in beeld gebracht. En ja, hun verhaal bezorgde me meer dan eens een krop in de keel om dan tien minuten later plat te liggen van het lachen met de uitspraken van Philippe Geubels. Ik ben fan!
Het deed me trouwens denken aan een blogpost dat ik eens schreef over wat mensen allemaal zeggen tegen iemand met een beperking, lees hem nog eens hier. Ik vind het echt een programma waar met 'een lach en een traan' van toepassing is. Het verhaal van de personen die mee doen word mooi in beeld gebracht. En ja, hun verhaal bezorgde me meer dan eens een krop in de keel om dan tien minuten later plat te liggen van het lachen met de uitspraken van Philippe Geubels. Ik ben fan!
#Enjoy Your Life !!
ik ben ook fan! het is een dunne grens tussen humor en kwetsen, maar Goebbels weet waar die grens ligt
BeantwoordenVerwijderen