Game over

Deze week had ik zoals we het in het West-Vlaams zeggen weer aan m'n frak. Wakker geworden met pijn en enorme stijfheid. Daar lig ik dan helemaal verkrampt in een bolletje, zo compact mogelijk.  Als ik zo lig geef ik toe aan m'n spieren en is het te doen. Ik pieker ... Mijn God, t'Is nu het moment niet om verkrampt te zijn, eigenlijk is het nooit het moment, met twee kids van 7 en 4 komen zulke ' niet uit bed kunnen dagen' heel ongelegen. Sinds de implantatie van m'n baclofenpomp in 2001 veranderde m'n leven helemaal van richting, ik ging van het leven in een rolstoel en later van aan het bed gekluisterd naar stappen. Na 24 onstabiele jaren werd ik min of meer stabiel en ging ik er alleen maar op vooruit.  Het gebeurde wel eens dat ik een slechte dag had maar met m'n dosis te veranderen of op tijd en stond een shotje te geven met m'n ptm was ik weer vertrokken. De laatste 4 maanden heb ik dagen dat het goed gaat en plots is het gedaan. Volgens de eerste onderzoeken lijkt het niet aan m'n baclofenpomp te liggen. Volgende week staan er nog een paar onderzoeken op het programma dus het is afwachten.  Ik voel mij precies het ventje van één of andere Mario Bros game, zo ééntje die nét z'n level niet haalt. Ik heb nog het  typische 'game over' geluidje tekort.

Gelukkig heb ik de kiné die iedere dag langs komt om m'n spieren goed te rekken zodat ik m'n dag redelijk door kom, de kiné's zijn goud waard, ik draag ze echt op handen. Zonder hen zou ik een vogel voor de kat zijn. Wie mij een beetje kent weet dat het Mario Bros ventje in mij blijft verder doen tot het z'n volgende level bereikt heeft! Ik heb het al meer dan eens mogen ondervinden, vechten en blijven vechten alles komt altijd goed met vallen en opstaan en véél geduld! 

#Enjoy Your Life ... !!