girlwithabellygift heeft een tattoo

Hij staat er op.  M'n lang verwachte 'never give up' tattoo. Voor altijd 'never give up'. Het moet ongeveer een jaar of vier geleden zijn dat het idee voor een tattoo begon te groeien. Want eerlijk is eerlijk ik mag het wel van de daken schreeuwen en breedlachend met de hashtag never give up vanuit m'n (ziekenhuis)bed foto's posten de wisselvalligheid van CP het zorgt ervoor dat m'n never give up ook al laat ik het niet zien soms ver te zoeken is. CP het is een nooit eindigend gevecht, een keer goed vloeken een paar dagen rusten en gelukkig vind ik m' n 'never give up' ingesteldheid telkens terug.  Wie me persoonlijk kent weet dat ik het niet  weg stak dat ik een fijne elegante tattoo mooi vind vooral als er een betekenis achter zit. Ja, een tattoo met een verhaal dat heeft iets vind ik. Met m'n kinderen en lief had ik het geregeld eens over m'n never give up tattoo. Wat vonden zij daarvan? Want echt ik mag er niet aan denken dat m'n kinderen beschaamd zouden zijn voor hun moeder met haar tattoo. Hun eerste reactie was ja! never give up dat ben jij! Maar over de tattoo zelf waren ze duidelijk niet te groot en een fijne geen grote grove tattoo. Niet dat ik dat van plan was hoor ze deelden mijn mening. Fijn, elegant en niet te groot. Ik speurde rond op Pinterest. M'n eerste gedacht was gewoon simpel in kleine typ lettertjes #nevergiveup. Met een zwart stiftje schreef ik het op m'n arm. Nee, dat was het niet. Het was een beetje als een code niet echt elegant. Als ik dan toch voor een tattoo ging moest hij echt helemaal worden zoals ik in gedachten had. Eéntje die gezien mocht worden. Niet alleen het ontwerp was stof tot nadenken. Nu ik de beslissing genomen had om eindelijk één te plaatsen begon m'n hoofd weer op volle toeren te draaien. Alhoewel ik de laatste jaren probeer van foert te zeggen vind ik het toch nog altijd moeilijk om niet te denken: 'wat zullen de mensen van me denken'. Ik hoorde ze het zo al zeggen. 'Mo alli, da misje in eur karreke e nu e tattoo' of  'je wit wel dedie met neur tattoo'. Of ik vroeg me af wat als ik het geluk heb om tachtig of negentig te worden wat dan met m'n tattoo, ik visualiseerde me een gerimpelde arm met een never give up tattoo. Of ik zag het al voor me van hoe ik op m'n oude dag in het rusthuis zal zitten en de verzorgsters tijdens hun koffiepauze al slurpend aan hun koffie zullen zitten lachen met de deze van kamer 234 met haar nevergiveup tattoo. Om nog maar te zwijgen van de 'het is voor altijd' zin die steeds door m'n hoofd bleef gaan. Want ja, eens hij erop staat is het voor altijd. Ik bleef op het gemak Pinteresten, verzamelde foto's en schreef er never give up bij en ik haalde m'n beste tekenkunsten boven en tekende het met een zwart stiftje op m'n arm. Kortom ik ging niet over één nacht ijs voor m'n tattoo. 

Dinsdag 4 Februari post ik deze foto in m'n stories op Instagram met de tekst 'klein stresske', serieuse stress ging toepasselijker geweest zijn. Om vijf uur in de morgen lag ik al wakker. Omg. m'n hoofd weer op volle toeren, twijfelen, en de zin 't is voor altijd was er ook weer.  Daarbij had ik het die vijf maanden ook echt voor mezelf gehouden. Ik bracht m'n familie niet op de hoogte dat ik een tattoo ging plaatsen. Nee, ik had echt geen zin in telkens opnieuw 'zou je dat wel doen' of 'je zal dat toch niet doen'? Gelukkig had ik m'n bestie Katharina mee om te supporteren.  

Maar echt ik ben er zo blij mee! Hij is prachtig! Eigenlijk is hij nog mooier in het echt maar ik krijg hem niet zo mooi op foto. Ik heb nog geen enkele keer gedacht wat heb ik nu gedaan, integendeel ik ben er trots op. En ja, ik zeg foert, ieder z'n eigen mening. Ik lig er niet wakker van van mensen die een tattoo 'margi' vinden. Ja tussen de vele positieve reactie's was er ééntje tussen die een tattoo 'margi' vind. Ik was daarop voorbereid ieder z'n eigen mening. Voor mij is het niet zomaar een tattoo maar een never give up tattoo. Een duwtje in de rug voor de dagen waarop ik me afvraag hoe ik hem nu weer zal doorkomen. Pijn en verkrampt in een bolletje kunnen kijken naar m'n arm en denken komaan hè never give up en morgen een betere dag. Een tattoo waar er geen verhaal maar al een volledig boek achter zit. CP het is een nooit eindigend gevecht het zou nog een schone titel zijn. Niet opgeven ook al lijkt het dat het nooit meer goed komt want echt alles komt altijd goed. Het is niet altijd op de manier dat we zelf zouden willen maar het komt goed. Geloof me ik ondervond het al meer dan eens. #nevergiveup.

* Ter info: ik liet m'n tattoo plaatsen bij 'The Liner' in Roeselare 

Live Your Life!

Never Give Up!