Na 2 zo goed als spasticiteit vrije weken, werd ik deze nacht wakker met hevige spasmes en pijn. Ik heb een opstoot van reuma, gezwollen klieren en het begin van een verkoudheid, dus ik hoop dat dit de plotse spasticiteit veroorzaakt. Het vervelendste is dat het verschil zo groot is, terwijl ik gisteren nog alles kon doen, zit ik vandaag terug in m'n rolstoel met pijn en m'n armen en handen kan ik ook niet goed meer gebruiken.
Net nu ik begon te denken dat ik vertrokken was voor een tijdje. Maar bon, ik probeer mezelf in te prenten dat eens die reuma en verkoudheid onder controle zijn ik snel weer beter zal zijn. Ik ben altijd optimistisch maar vandaag had ik het toch eventjes moeilijk. Normaal zwijg ik geen minuut tijdens de kiné maar vandaag was ik niet veel van zegs. En ja, ik weet het hetgeen wat ik heb is maar een peulschil met wat ik gisteren zag in 'het huis' op één, maar net omdat m'n beperking van het ene uiterste in het andere gaat en het feit dat ik mama ben van 2 schatten van kinderen en dus niet meer alleen aan mezelf moet denken zorgt ervoor dat ik vlugger begin te piekeren.
Zoals velen keek ik gisteren naar 'het huis' waar Marieke Vervoort Vlaanderen een dag 'zoals het is' van haar leven liet zien. Voor veel mensen met een beperking is 'Willemie' een groot voorbeeld, ook ik kijk enorm op naar haar optimisme en haar vrolijkheid. Ik kan alleen maar Respect opbrengen voor Marieke !! We hebben een totaal verschillende aandoening maar toch herkende ik een paar keer mezelf. Haar baclofenpomp en de spasticiteit waren de grootste gelijkenissen. Ik vond het grappig ze noemde haar baclofenpomp haar '3e borst', ik had het nog nooit zo bekeken, m'n lief mag zichzelf gelukkig prijzen met z'n vriendin met 3 borsten! :o)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten