And a Happy New Year !! Xx

Er is duidelijk minder structuur in de kerstvakantie. Ik blijf meestal liggen tot na 8h, en als ik om 11h nog in m'n pyama rondloop en de kids beginnen te zeggen dat ze honger hebben besef ik dat ik het best een tandje bij steek. Het stretchen in m'n staanapparaat komt er helemaal niet van en van het schrijven aan m'n blog dus ook niet. Nochtans ik heb een weekje achter de rug waar het één en ander kan van geschreven worden. Vorige week mocht ik m'n nieuwe Louboutin's gaan afhalen, voor degenen die me niet kennen ik mocht m'n nieuwe rolstoel gaan afhalen. Ik was al een tijdje van plan om een nieuwe te kopen, maar na het proberen van een paar demo's van de merken die ik al gehad had nl. Quickie en Kusschall vond ik geen één beter dan de 15 jaar oude Kusschall waar ik mee reed. Tot ik op FB al een paar keer 'mobility by Olivier' zag passeren. De foto's die ik zag passeren spraken me meteen aan. Eindelijk eens een zaak met rolstoelen met een modern tintje. M'n rolstoel hoort bij mijn leven en voor mij mag dat iets speciaals of modern zijn. Ik werd heel goed ontvangen bij 'mobility by Olivier'! Ik koos uiteindelijk voor een 'progeo Joker' actieve rolstoel, met een aantal optie's, onder andere de Carbon Air rugleuning. En het resultaat mag er zijn! Ik ben meer dan tevreden met m'n 'progeo'. De rit van Langemark naar Liedekerke vond ik zeker de moeite waard. 

Kerstavond vierde ik op het gemak met familie. Op kerstmis nodigde ik m'n vriendin uit om ééntje te komen drinken. We hadden een gezellige avond. Tot plots ik overal verschrikkelijk veel pijn krijg, ik begin te verkrampen en voila het is weer zo ver! Ik krijg er echt de krul van! Ha,ha ik moet lachen met m'n woordspeling 'de krul' letterlijk en figuurlijk dan :o) En dat komt altijd zo onverwachts! De volgende nacht doe ik geen oog dicht m'n spieren spannen op en pijn die niet te houden is. Ik probeer niet toe te geven aan 'in een bolletje liggen', want eens ik toe geef aan m'n spieren lig ik helemaal opgerold in bed en dan is het helemaal om zeep. Ik probeer zo weinig mogelijk te plooien, ik slaag er relatief goed in maar omdat ik niet toe geef aan m'n spieren is de pijn niet om uit te houden! En shit! Ik had beloofd aan m'n broer om voor z'n dochtertje te zorgen vandaag en de dag erna ging ik twee daagjes weg met het lief. Ja, ik weet het ik was nog maar 2 dagjes weg, maar sinds ik weet dat ik terug naar Leuven moet profiteer ik echt, en het feit dat ik 2 bongo bonnen had die nog voor het einde van het jaar opgebruikt moeten worden speelt natuurlijk ook een rol. S'morgens bel ik M. Je weet wel m'n kiné voor als het echt niet gaat, je weet wel die die ik zo dankbaar ben omdat hij de énige dag die hij vrij heeft een uurtje vrij maakt om m'n spieren los te maken, als ik hem aan de lijn heb begin in bijna te wenen, zodanig ellendig voelde ik me. Ik heb geluk hij heeft wel ergens een uurtje vrij om te komen stretchen, ik leg m'n telefoon neer en draai me in m'n bolletje, nu ik weet dat de kiné me komt los maken kan ik het me permitteren om helemaal toe te geven aan m'n spieren en me zo compact mogelijk op te plooien. In de late voormiddag ga ik nog een aperitief gaan drinken bij de buren, want ja, pijn of niet voor een cava en leute wil een mens al wel eens meer afzien, en k'heb er deugd van ik ben echt een compagnie mens! De rest van de namiddag lig ik zo compact mogelijk in de zetel, kijkend naar de kleine Ro, die vrolijk weg en weer trappelt en af en toe eens bij 'tante' in de zetel komt liggen. Geen gepieker met dat kleine prutsje in huis. Na het los maken en het stretchen van m'n spieren voel ik me een pak minder ellendig en zie ik de 2 dagen Bouillon

weer beter zitten. In het doorgaan naar Bouillon mogen we stoppen bij medtronic om m'n pomp te resetten, ik prijs me gelukkig ik ben omringd door mensen met een groot hart. Veel meer dan een toertje wandelen door Bouillon hebben we niet gedaan, en m'n nieuwe 'progeo' is met glans geslaagd na de kasseien in Boullion. Zelfs de twijfel over de handvatjes (ja echt! Voor de eerste keer heb ik handvaatjes aan m'n rolstoel) waarvan ik me afvroeg of ik ze op m'n rolstoel zou laten staan verdwenen na ons weekendje Boullion, op slechte dagen komt dat nog goed van pas dat iemand me kan duwen!

Ondertussen heeft het heropstarten van m'n pomp weer geholpen en ben ik alweer 2 dagen zo goed als de oude.Vanmorgen viel m'n opname brief in de bus. Ik had me voorgenomen om niet te stressen tot minstens 02-01-2016, maar voor zo'n stress kip als ik is de brief met het logo van Gasthuisberg al genoeg om zenuwen te krijgen. 

Gelukkig heb ik een mooie avond in het vooruitzicht. Vrienden, een feestje, cava en lekker eten wat moet een mens nog meer hebben! Ik wens iedereen een mooi, een gezond en gelukkig 2016! Geniet van kleine dingen en van elkaar ...

#Enjoy Your Life !!