Geniet van kleine dingen

Vrijdag. Eindelijk! Ik sta recht! Met veel moeite en inspanning maar ik sta gewoon recht! Dat gevoel is onbeschrijfelijk, het is nochtans al de derde keer dat ik opnieuw  'leer stappen' het gevoel blijft 'wauw' !! Het is eigenlijk maar bij het zien van de foto achteraf dat ik het ten volle besef. Ik moet me nog zodanig concentreren om te blijven staan dat ik pas als ik terug neer zit en me kan ontspannen, besef wat ik gepresteerd heb. Stel me vooral geen vraag, want als ik antwoord vergeet ik m'n spieren op te spannen en zak ik door m'n benen, wat soms echt hilarisch is! M'n Kinesist Hannes en ik lachen echt veel tijdens het oefenen we zien elkaar vier keer in de week, en aangezien het allemaal niet niets is waar ik door moet is het normaal dat er al eens geweend maar vooral gelachen word het is maar goed ook, het geeft moed om er iedere dag voor te gaan. Een keer in de week komt in de plaats van Hannes een bobath therapeute, daarover blog ik later eens. Voorlopig kan ik dus stokstijf blijven staan, niets meer en niets minder. Vraag me niet om m'n hoofd te bewegen of een arm te bewegen, of te praten (ja, ik ben echt stil te krijgen) en laat staan m'n benen te bewegen, maar ik sta dat is het voornaamste! In al m'n enthousiasme zwier ik preus gelijk veertig de foto waar ik op 'rechtsta' op FB, hij staat er nog maar net op en ik denk bij mezelf waarom zet je dat nu toch op FB? De twijfel slaat toe, voor mij is het spectaculair en groot nieuws maar misschien moet ik niet al m'n vorderingen op FB en IG gooien, misschien vind niet iedereen dit 'groot nieuws'. Gelukkig alleen moedgevende commentaren, het heeft me echt een boost om verder te doen.

S'avonds drink ik er een cava op met vrienden want daar mag op geklonken worden, wie mij kent weet dat alle redenen goed zijn om een cava'tje te drinken. Vrienden en een cava'tje daar word ik gelukkig van! De zon doet me echt deugd in het weekend, ik geniet er ten volle van, hoeveel mooie 'zon' dagen heb ik al niet noodgedwongen in bed door gebracht? Daardoor geniet ik van het minste, en ik hoop dat ik m'n blog lezers ook kan overtuigen om van 'kleine dingen' te genieten! Het is maar als je het niet meer kunt dat je het beseft dat je moet genieten. Nog niet lang geleden had ik een kleine discussie met iemand over Facebook, IG en m'n blog, 'waarom altijd alles online moet?' In de eerste plaats voor mezelf, op de tweede plaats om lotgenoten te helpen, hoe uitzichtloos het soms is alles komt altijd goed! En op de derde plaats om m'n 'bloglezers' te laten inzien dat je moet 'genieten' van het leven en de reactie's en schouderklopjes van jullie geven me courage!  Het kan echt vlug veranderen, ik mocht het vandaag aan de lijve ondervinden, na bijna een jaar kwam ik vandaag wakker met een serieuze opstoot van reuma. Echt overal pijn aan m'n gewrichten en echt ellendig! 
Nochtans met m'n nieuwe inspuitingen was ik de laatste maanden zo goed als reuma vrij.

Zo is dat met reuma, zo maar uit het niets is dat daar. Dertien jaar geleden, kreeg ik gezwollen gewrichten ik schreef het toen toe aan een overbelasting van m'n polsen bij het rolstoeltennissen toen het altijd erger en te pijnlijk kwam, kwam de diagnose reumatoïde artritis als een donderslag bij heldere hemel, op medisch vlak word ik niet echt gespaard alleszins. Vandaag zat er niets anders op dan rusten in de zetel met pijnstillers en kersenpit kussentjes. Ik denk terug aan het zonnig weekend, de vrienden en m'n cava'tje ik heb het tenminste gehad, en gelukkig genoot ik er met volle teugen van! Nu hoop ik vooral dat die ambetante reuma beestjes me snel weer gerust laten zodat ik me ten volle op m'n verdere revalidatie kan concentreren. Up to a better day!!

#Enjoy Your Life !!