Na een weekje Oostenrijk was het de voorbije week weer 'back to reality', het uitgebreide ontbijtbuffet van in het hotel die eigenlijk ook als middagmaal ging kunnen doorgaan heeft plaatsgemaakt voor een gewone boterham. Geen vers fruitsap en geen 'latte' maar m'n vertrouwde Senseo, en allemaal in de rapte want het is voor de kids ook weer school. Een week op reis dat betekent thuis komen en een lege frigo vinden. Ik laad m'n rolstoel in m'n mini en ga op boodschappen. Het is heerlijk om weer zelf boodschappen te kunnen doen! Het valt me terug op hoeveel dingen er hoog staan in de winkel, ik herinner me, toen ik kon stappen na het inplanten van m'n baclofenpomp was dat één van de dingen dat ik echt 'wauw' vond, gewoon iets kunnen nemen van het bovenste schap! Maar vandaag geen probleem, bij 'Culinair huis Vandeputte' krijg ik op slag m'n persoonlijke shopper én m'n persoonlijke 'commissies naar de auto draagster'.
Vandaag na een week congé ook terug kiné, ik kijk er naar uit om er terug in te vliegen! Ik heb vorige week geoefend in het zwembad dus ik ben benieuwd of m'n inspanning een spectaculaire vooruitgang zal teweeg gebracht hebben. Eerlijk? Ik had beter verwacht! Het rechtstaan gaat moeizaam, m'n 'middelste stuk' zoals ik het zelf noem wilt niet mee. Als ik duw op m'n benen en m'n knieën probeer te strekken, plooien m'n heupen waardoor ik wel met gestrekte benen sta maar met m'n gezicht naar de grond, als de kiné m'n 'middelste stuk' fixeert slaag ik er bijna niet in om m'n benen te strekken op foto ziet het er redelijk uit maar ik duw me vooral recht op m'n armen, dus er is nog werk aan de winkel! Ik moet natuurlijk eerst mooi kunnen 'recht staan' vooraleer ik kan beginnen denken aan stappen. Het is allemaal intensief en uitputtend. Ik moet me zodanig inspannen dat ik met moeite kan ademen, ik span gewoon alle spieren dat ik heb op.
Aangezien ik buiten m'n half uurtje kiné zelf niet kan oefenen op het rechtstaan, sta ik zoveel mogelijk in m'n staanapparaat, dan heb ik toch het gevoel dat ik 'iets' doe want zoals ik al een paar keer laten blijken heb, het feit dat ik kan stappen sinds m'n baclofenpomp komt vooral door het harde oefenen en doorzetten. Voor wie denkt dat ik na het inplanten van m'n pomp 'zomaar' kon stappen, zo werkt het écht niet. Vandaag was ik nog aan het denken, ik heb al twee keer van nul herbegonnen en ik ben er telkens in geslaagd m'n doel 'kunnen stappen' te bereiken, how cool is that?! Is het normaal niet 'derde keer goede keer'? T'zal wel zijn! Ondertussen zijn we donderdag en m'n kinesiste besluit om m'n lange been strekkers aan te doen zodat ik me voorlopig nog niets van m'n knieën moet aantrekken, en zodat ik me volledig kan concentreren op m'n 'middelste stuk'. En hoera !! Met de nodige inspanning krijg ik m'n m'n 'middelste stuk' recht!
Dat maakt me nu echt blij sè! De volgende stap is de lange strekkers weg laten en op eigen kracht mooi rechtstaan, Ha! typisch voor mij alweer dromen van de volgende stap. Dream it, Wish it, Do it!
#Enjoy Your Life!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten