donderdag 3 maart 2016

Lazy is not a handicap

We zijn alweer maart! Ongelooflijk toch hoe snel de tijd gaat. Het is raar bij de maand 'maart' moet ik altijd terug denken aan een niet zo leuke periode in m'n leven. Op 18 maart 1996, werd ik als het ware helemaal verbouwd aan m'n onderste ledematen, twee heup derotatie's, m'n bekken werd gekanteld, m'n spieren werden verlegd van de binnenkant naar de buitenkant en er werden spieren verlengd en dat alles in één keer. Toen was dat nog het nieuwste van het nieuwste, ik was de 2e patiënt waar de operatie op uitgevoerd werd. Oh my god! Nu ik aan het schrijven ben besef ik dat het al 20 jaar geleden is!  20 jaar !! Het lijkt nog de dag van gisteren. Het was de zoveelste operatie in de rij en ik was natuurlijk al het één en ander gewoon op het vlak van operatie's en afzien maar deze is toch ééntje die blijft hangen, het is vooral de bijna niet uit te houden pijn dat ik me nog herinner. Gelukkig had ik een pijnpomp, dat was toen een primeur want ook dat werd nog niet zo lang toegepast, telkens dat ding in alarm ging moesten ze nog k'weet niet hoe zoeken om dat ding weer uit alarm te krijgen. Damn! Het lijkt wel alsof ik al stok oud ben. Ik kan bijna zeggen 'in mijn tijd dan kwam de pijnpomp op te markt' ha ha !! Terwijl die operatie nu al een gewone standaard operatie is en een pijnpomp nu de normaalste zaak van de wereld is. Maar bon, dit ter zijde. Maart betekent vooral de aanloop naar de lente woehoe !! Alhoewel er van lente nog niet veel sprake is, de maartse buien zijn toepasselijker voor het ogenblik. Op 'het water valt met bakken uit de lucht' dagen ontzie ik het altijd een beetje om m'n rolstoel in en uit m'n auto te laden. Tegen dat ik op m'n bestemming ben ben ik kletsnat. En ja, k'weet het zo erg is dat allemaal niet ik mag blij zijn dat ik m'n plan kan trekken. Maar eerlijk? Sinds ik ook een tijdje kunnen stappen heb weet ik nu ook hoe gemakkelijk het is om gewoon je auto ergens te parkeren vlug uit te stappen, deur dicht slaan en vlug ergens binnen te gaan. Géén vuile kleren van de natte wielen, géén net uit de douche look, gewoon op je bestemming komen zoals je thuis vertrokken bent. 
Als ik ergens ben vragen de mensen moeten we helpen je rolstoel in de koffer steken? Ik vind dat altijd zo grappig! In de koffer? Als ik niet kan stappen kan ik toch ook niet uitstappen en naar m'n koffer gaan om m'n rolstoel uit te halen !! M'n rolstoel staat altijd op de passagier zetel naast mij. Ik doe de twee wielen af en ik klap m'n rugleuning naar beneden, dan leg ik de zetel waar ik op zit plat, zodat ik een beetje neerlig, en dan neem ik m'n rolstoel, en draai hem over mij tussen mij en m'n stuur en zet ik hem op de passagier zetel, dan steek ik nog de wielen erin en klaar is kees. Ik maakte hier een filmpje.


Zalig dat ik m'n plan kan trekken! Het énige die nog zaliger zou zou zijn is altijd een aangepast parkeerplaatsje vinden. Ik zie nog héél veel mensen die zich parmantig parkeren op een plaats voor mensen met een beperking die daar eigenlijk niet zouden mogen staan. Ok, ik begrijp het, het is heel ambetant als je geen parkeerplekje vind. Maar denk als 'mobiele' persoon eens twee keer na vooraleer je op een 'blauw plekje' gaat staan! Een tijdje geleden ging ik naar het ziekenhuis op controle, het goot water, yes, er was nog één 'blauw plaatsje' vrij, de auto voor mij parkeert zich mooi op het 'blauw plaatsje', ik zie dat ze geen kaart legt, ze doet haar paraplu open en rent alsof haar leven ervan afhangt naar binnen. Uit pure noodzaak wacht ik tot er een plekje vrij komt, een gewone plaats is geen optie als ik m'n rolstoel moet uitladen ik kan er gewoon niet uit. Tijdens het wachten erger ik me, jullie als mobiele mensen kunnen rennen en een paraplu vasthouden in de regen. Als ik m'n rolstoel uitgeladen heb in een stortbui ben ik al kletsnat én een paraplu moet ik al zeker niet vasthouden aangezien ik m'n handen nodig heb om me vooruit te duwen. Ik sta een half uur te wachten als de vrouw terug bij haar auto komt, 'sorry sorry ik was maar 5 minuten weg verontschuldigd ze zich. Ik vraag haar of ze een kaart heeft, want misschien heeft ze hem vergeten te leggen, en er zijn ook mensen met een niet zichtbare beperking die het recht hebben om om die plaatsen te staan. Raar dat mensen die onterecht op zo'n plaatsje staan altijd maar '5 minuten' weg geweest zijn. De slogan ' als je mijn plaats neemt, neem dan ook m'n handicap' heeft geen enkel effect. In Amerika gebruiken ze deze slogan:


Ik weet niet of deze slogan effect heeft maar ik vind het wel een goeie !! :o). Met deze blogpost wil ik gewoon zeggen, als je geen geldige kaart hebt om daar te parkeren sta daar dan gewoon niet en laat die plaatsen vrij voor mensen die minder mobiel zijn, we zullen u allemaal dankbaar zijn! 


#Enjoy Your Life !!






1 opmerking: